Boek verschijnt oktober 2021

Het complete boek over alle luchtwachttorens in NL. Verschijnt  in oktober 2021. Verhalen, fotografie en inventarisatie van een vergeten verdedigingssysteem uit de Koude Oorlog. Compleet met achtergronden over het Korps Luchtwachtdienst (KLD), de architectuur van de torens, de plaats van de torens in de luchtverdediging tijdens de Koude Oorlog en het latere hergebruik van torens. 

Lees over de bouw van deze betonnen kolossen, over de vrijwillige luchtwachters die in weer en wind op hun posten naar het luchtruim keken en over de vliegtuigen die ze waarnamen. Zie hoe dames van de Luva in de commandocentra de vliegtuigen op de kaart zetten. Een blik over de grenzen brengt vergelijkbare uitkijknetwerken aan het licht aan beide zijden van het IJzeren Gordijn. Met persoonlijke verhalen van ooggetuigen. 

Inclusief catalogus van alle ooit gebouwde torens, posten en commandocentra. Met extra pagina’s over alle nog bestaande torens en andere gebouwen. Rijk geïllustreerd met historische en huidige foto’s en bouwtekeningen.

Wilt u vrijblijvend op de hoogte gehouden worden over het verschijnen van het boek? Vult u dan het contactformulier op deze website in.

Koude Oorlog uitkijkdiensten

Netwerk van luchtwachtposten. Bron VPRO/Vizualism/S. van Lochem

Tijdens de Koude Oorlog (1948-1991), hield de dreiging van een Sovjetaanval en een kernoorlog het westen decennialang in zijn greep. Om voorbereid te zijn op een Russische aanval ontstonden in Nederland twee militaire uitkijkdiensten, het Korps Luchtwachtdienst (KLD, 1950, Luchtmacht) en de Mijnenuitkijkdienst (MUD, 1949, Marine). Beide diensten hielden het ‘Russische gevaar’ goed in de gaten.

Post 7T1 Winschoten (Gr). Foto S. van Lochem

 Korps Luchtwachtdienst

Post 8E1 Rossum (Gl). Foto S. van Lochem

Het Korps Luchtwachtdienst (KLD) is opgericht in 1950 en was onderdeel van het Commando Luchtverdediging van de Koninklijke Luchtmacht. Vrijwilligers van het KLD keken over het hele land uit naar laagvliegende vijandelijke indringers. Het KLD bouwde tussen 1951 en 1955 een netwerk van 276 hoge uitkijkposten verspreid over het hele land.

Mijnenuitkijkdienst

MUD Westerschelde. Nationaal Archief

De Mijnenuitkijkdienst (MUD) is opgericht in 1949 als onderdeel van de Koninklijke Marine. Dienstplichtige mijnenwachters van de MUD keken bij haveningangen en langs grote waterwegen aan de kust uit naar de waterzuil (minesplash) van in het water gedropte mijnen. De MUD zette een systeem van circa 245 uitkijkposten op langs vier belangrijke waterwegen.